نٌســــــخـه ی آخر...

بسم الله…

اُفتاده است رویِ زمین و برابرش
لبخند می زند به تقلاش همسرش

اُفتاده است رویِ زمین دید مثلِ او 
اُفتاده است در وسطِ کوچه مادرش

جُرعه به جُرعه آب زمین ریختند و او
از بس که آب گفت تَرَک خورد حنجرش

قسمت نبود آب بنوشد بجای آن 
خاکی شده است حیف لبانِ مطهرش

باب‌الحوائج است ولی می‌توان شنید 
از بینِ حُجره ناله‌یِ موسی بن جعفرش

این دفعه می‌زدند به دَف تا که جان دهد
کَف می‌زدند وقتِ نفسهای آخرش

از پا گرفته و بدنش می‌کشند…وای
تا پشتِ بام ریخته گُلهایِ پرپرش

خون گریه می‌کند لبه‌یِ تخته سنگ‌ها
از بَس که خورد بر لبه‌یِ پله‌ها سرش

این پشت بام گودی گودال نیست شُکر 
با پا نیامده است کسی رویِ پیکرش

سخت است فکر این غم و سخت است باورش
مردی که قاتلش بشود زهرِ همسرش

*حسن لطفی*

بسم الله…

ادامه مبحث قبل…                                                                                                       

مامعمولامنتظرروزها وماه های آینده هستیم،چون فکرمیکنیم درآینده شرایط بهتری برای تغییروجودخواهدداشت.

درحالیکه بهترین (وتنها)زمان مناسب برای ایجادتحول همین حالاست.چون گذشته وجودندارد وآمدن آینده نیزقطعی نیست.پس:

منتظرتغییرشرایط نباشیدوخودتان عامل تغییرشویدوبجای اثرپذیربودن،اثرگذارباشید.   

اگرقانون اول راازبعداجتماعی بررسی کنیم،خواهیم دیدکه این قانون علاوه برزندگی فردی درزندگی اجتماعی نیزنقش فوق العاده ایی دارد.به نظرشما اگر همه ی افرادجامعه(ازمعلم وکارمندوکارگرگرفته تادانش آموزوپزشک و…)به قانون اول پایبندباشندودرحدتوانایی ومسئولیتی که دارندشرایط رابه سمت بهبود تغییردهند،چه اتفاقی می افتد؟!

همه ی ما میدانیم که دراینصورت بسیاری ازمشکلات جامعه،خودبه خودحل میشود.درواقع:

ماازهمه توقع داریم که بدون توجه به شرایط محیطی،وظایفشان رانسبت به ماانجام دهند.درصورتیکه این توقع راباید ازخودمان نیزداشته باشیم وخودمان راشروع کننده ی تغییرات مثبت درجامعه بدانیم.

نکته ی دیگر اینکه مطالعه ی زندگی نامه ی مشاهیرودانشمندان نشان میدهد که همگی،افراداثرگذاری بودندوبه جای انتظاروتوقع ازمحیط،خودعامل تغییرات شده اند.درواقع تمدن بشرمدیون کسانی است که خودرامسئول میدانستندومنشاتغییرات شدند.

خلاصه اینکه اگربه زندگی ازدیدفردی نگاه کنیم، یاازدیداجتماعی یاروانشناختی یادینی یا…:

اولین ومهمترین نکته اینست که من مسئول زندگی وسرنوشتم هستم وبرای بهترشدن نباید منتظرتغییرشرایط باشم.

…

حال این سوال مطرح میشودکه<<آیا پایبندی به قانون اول برای رسیدن به موفقیت کافی است؟!>>

شماچه قانون یاقوانینی رابرای تکمیل قانون اول پیشنهادمیکنید؟!

ادامه دارد…    

بسم الله…

نه نه حاجی(مادربزرگم) تنها سوژه ی باحال، دوست داشتنی، مهربون زندگی من ،دراقوام است.

البته همه ی نوه ها دوستش دارن.

ازوقتی شناختمش دست خالی خونمون نیومده.

بااینکه زندگی سخت وپرفراز ونشیبی داشته اماجوری رفتارمیکنه که همه بادیدنش احساس شادی میکنن.مثل اون یکی مادربزرگم نیس که وقتی میریم دیدنش یادبدبختی هامون میفتیم.(خخخ) 

{چقدخوبه که مومن اینطوری باشه}

کل رساله ی امام خمینی رو ازبر هست.تازه از رو نخونده فقط سالهاپیش یکی براش توضیح داده.

باوجودسن زیادش همیشه صله رحم میکنه وبه اقوام سرمیزنه.

خستگی تووجودش نیس

هنوزهم توی یه قطعه زمین برای خودش انواع سبزی ،سیر،پیاز،نخودو… میکاره.

امامن همینطوری الکی خسته ام یاباکوچیکترین کاربدن درد میگیرم.

خیلی ازجوونای امروزی اینطوری اند.

من حتی توانایی کارهایی که الان مادربزرگم انجام میده روندارم،کارهایی که جوون بود ومیکردکه جزمحالیات ذاتی هست.

ماجوونادرعین جوانی پیربه نظرمیرسیم…

خیلیا میگن علتش تغذیه وموادغذایی و… است

امابه نظرمن مهمترین علتش ،پرورش یافتن درپر قــــــــو ودست به سیاه وسفیدنزدن و 

تن به سختی ندادن است.

جسم وتوانایی آدمابه اندازه ی محیطی که (ازکودکی تابزرگسالی)توش پرورش پیدامیکنند،رشدمیکنه.

بسم الله…

دینگ دینگ دینگ دینگ دینگ………..

…………………………………………….

…………………………………………….

هرچی گوشیم هشدارمیزنه ،انگارنه انگار

اصلا نمیفهمم کی خاموشش میکنم

ازوقتی به خودش سفارش کردم بیدارم کنه،

تاحالا نشده که اذان صبح رو نشنوم

انگاری شب تاصبح بالاسرم میشینه تا موقع نمازصبح بیدارم کنه.

فقط قبل خواب بگوخدایا عاشقتم،خیلی دوست دارم نمازصبح رو اول وقت بخونم لطفا بیدارم کن.

از ته قلب…..

بسم الله…

                  ادامه ی بحث قبل…

ماغالباتوسط دنیا وجریان آن،مدیریت می شویم وحوادث آن مارا به هرجهتی که بخواهد هدایت میکند.

ممکن است حرف دل شمارازده باشم.شایدهم فکرمیکنیدکه درتوصیف مشکلات زندگی اغراق میکنم.

درهرصورت ازخودتان بپرسید:

آیامیتوانم زندگی بهتری نسبت به وضع موجود داشته باشم؟

آیابرای بهترشدن زندگی خودتلاش کافی ومناسب میکنم؟

اکثرمردم به داشتن زندگی بهترعلاقه دارند،امامتاسفانه به جای اینکه خودشان آغازگرتغییرات باشند،

توقع دارندزندگی شان باتغییر یک عامل بیرونی متحول شودومعمولامشکلات زندگی شان رابه گردن دیگران می اندازند.

ادامه »

بسم الله..

ادامه ی مبحث قبلی…

زندگی ماصرف نظرازتفاوت های جزئی،شباهت های زیادی به هم دارد.

شایدداستان زندگی خیلی ازمادراین چندخط خلاصه شود:

دردوران جوانی دغدغه های اصلی من ادامه ی تحصیل،ازدواج وانتخاب شغل مناسب بود.

پس ازطی این مراحل،نیاز به کسب درآمدبیشتر،تهیه ی مسکن، وسیله ی نقلیه ی مناسب وتولدفرزندان،فکرم رابه خودمشغول کرد.

باتلاش فراوان توانستم ازاین مراحل به خوبی عبورکنم وحتی موفق به ارتقا سطح شغل وزندگی ام شدم…

این مشغله ها تاپیری وبازنشستگی ادامه داشت

اکنون که تمام این مسائل رفع شده،درفراغت وخلوت دوران بازنشستگی ،فعالیت ها واهدافی به ذهنم میرسد که به نظرم ضروری هستند،این مشغله هاتاپیری وبازنشستگی ادامه داشت…

ادامه »