…ادامه مطلب قبلی…

ظاهر ماجرا اینست که ما به دنیا می آییم تاآن رابسازیم وآبادکنیم،

امادرحقیقت این دنیاست که بایددرساخته شدن ما به خدمت گرفته شود.

بدیهی است که یکی ازوظایف ما ساختن وآبادکردن دنیاست،اماوظیفه ی اصلی ما 

(که هیچ بهانه ایی برای انجام ندادن آن نداریم)

ساختن وآبادکردن خودمان است.

هزاران سال است که بشرقصدداردکه دنیارابسازدوآبادکند،اماخداباگذرایام وبه دلایل مختلف آن راویران می کند.

چون هدف ازآمدن مابه این جهان ساختن خودمان است نه دنیا!

درتمام بازی ها مثل فوتبال،هدف نه گل زدن است،نه برنده شدن،بلکه هدف پرورش جسمی انسان وتفریح تماشاچی هاست.

درواقع این بازی ها،فقط بازی هستند ووقتی ارزش پیدا می کنندکه مارابه هدف های فوق برسانند.

زندگی دردنیا نیز،بازی سرگرم کننده ای است که هدف آن پرورش وارزشمندترشدن ماست وبدون ارتباط باما ارزشی ندارد.

ادامه دارد…